Huil maar niet...
- Anke van Vliet
- 20 jun
- 2 minuten om te lezen
“Je hoeft niet te huilen hoor. Het geeft niks” zegt de verzorgende. Een collega herhaalt dit even later en haar zus zegt: “Joh ik had het niet eens gezien. Hierom huilen is niet nodig hoor”. De tranen rollen over haar wangen.
Haar man (blind, slechthorend en gevorderd in zijn dementie proces) is net meegenomen voor een verzorgingsmoment nadat hij, in bijzijn van anderen in zijn rolstoel deed, wat hij vroeger op toilet zelf kon.
Zij schaamt zich, heeft verdriet en hoort van drie kanten dat huilen niet nodig is. Ik zie dit gebeuren, terwijl ik met mijn handen in mijn pop zit en een meneer in druk gesprek is met ‘wijkzuster Loes’.
Ik kom al een paar jaar in dit huis en zie mevrouw vaak naast haar man zitten, gericht op hem, zodat dat alles goed gaat. En nu ging het helemaal mis en hoefde ze geen verdriet te hebben. Door 'te sussen' ga je hieraan voorbij. En als dit publiekelijk gebeurt... Het zit me niet lekker.
Een week later ben ik er weer om 'Een koffer vol Liefde' te spelen op een andere afdeling.
Er is nog plek over en ik vraag of ze dit echtpaar uit willen nodigen. Ze komen. Ik vertel haar dat ik vorige week haar verdriet zag en dat ik blij ben dat ze er zijn. Mevrouw antwoordt, dat ze al zo lang verdriet heeft.
Tijdens de voorstelling laat ik haar man de poppen voelen, op de momenten dat hij wakker en ‘erbij’ is. Zij heeft de hele tijd haar hand op die van hem. Halverwege de voorstelling wordt hij onrustig, hij moet naar het toilet. Meneer wordt meegenomen en mevrouw kan blijven. Dan zie ik haar nog meer ontspannen, ze lacht, luistert en zingt. Na het applaus gaat ze direct weg: “ik moet naar mijn man”. Ik hoor even later van een verzorgende dat mevrouw blij was, dat haar man betrokken werd tijdens de voorstelling. Ik ben blij dat er een kans kwam een goed moment te bezorgen, voor hem én voor haar.
Eenzaamheid en zoektocht naar verbinding staat centraal in de nieuwe voorstelling Omzien. Een intieme en beeldende voorstelling voor iedereen die geraakt wordt door dementie. Na afloop is er ruimte voor gesprek over hoe in verbinding te blijven en wat hiervoor nodig is.
Comments